بیان مفاهیم علمی برای کودکان راه و روش خاص خودش را دارد. این را صمد فهمیده بود. می دانست که کتاب های درسی با زبان رسمی نمی تواند برای آینده کودکان مفید باشد. بایستی با کودک به زبان خودش صحبت کرد و چه بهتر که از قالب داستان و قصه کمک بگیریم.
قلم جادویی بهرنگی در خدمت تفکر او قرار می گیرد و به زیبایی مفاهیم علمی بر بال خیال به پرواز در آمده و در ذهن آرام کودکان می نشیند. داستان «سرگذشت دانه برف» بر پایه این روش سروده می شود و برای کودک بیان می کند که برف چگونه تشکیل شده و از کجا می آید.
صمد بهرنگی هرچند دانش آموخته دوره های تربیت معلم است ولی در خاطراتش می گوید: « از دانشسرا که درآمدم و به روستا رفتم یکباره دریافتم که تمام تعلیمات مربیان دانشسرا کشک بوده است و همه اش را به باد فراموشی سپردم و فهمیدم که باید خودم برای خودم فوت و فن معلمی را پیدا کنم و چنین نیز کردم.»
ذهن صمد خلاق و نوگراست و به خوبی از پس مسئولیت اجتماعی خود برآمده است. شاید اگر عمر او وفا می کرد اکنون شاهد تغییرات عمده ای در کتب درسی بودیم و دانش آموزان تمامی مفاهیم علمی را با روش های بهتری فرا می گرفتند. خلأیی که به نظر می رسد تا کنون جبران نگشته است.