خانه ای بر خرابه ی دیگران

خانه ای بر خرابه ی دیگران

مروری بر انگیزه های تولید و توزیع تریاک در جهان

بیش از نصف تریاک دنیا زیرگوش ما تولید شده و بخش قابل توجهی از آن در کشور ما دود می شود. حتماً پول خوبی در قاچاق تریاک است که برادران افغانی نمی توانند دست از آن بردارند. نمی دانم دولت افغانستان کاری به کارشان ندارد یا خودش هم سهمش را می ستاند. اگر به همین خلاصه می شد خوب بود. بین دود و دم ، منقل و وافور ؛ جنگ و خونریزی؛ توی سرو کله همدیگر زدن و بریدن هم اضافه شده است. بی ثباتی و نداشتن منبع درآمد و کشت و کشتار باعث شده تا در این وضعیت نابسامان خشخاش سر بر آورد.
بر اساس آمار سال 1998 میلادی 237 هزار هکتار از اراضی کشاورزی جهان زیر کشت خشخاش بوده و حدود 4 هزار تن تریاک تولید شده است، این در حالی است که 27 درصد زمین های زیرکشت خشخاش در جهان در افغانستان است و 58 درصد مواد مخدر جهان در افغانستان تولید می شود.
گفته می شود تریاک از صدها سال قبل از میلاد مسیح شناسایی شده است. «هومر» شاعر نابینا و حماسه سرای یونانی از گل خشخاش یاد می کند که در باغ های رم کشت می شده است. در زمان سقراط یعنی چهارصد سال قبل از میلاد مسیح نیز از تأثیرات طبی تریاک سخن گفته اند. در ایران خودمان اگرچه خوردن تریاک در زمان صفویه مرسوم بوده است ولی کشیدن آن از زمان ناصرالدین شاه قاجار باب شده است.
تریاک خانمان برانداز است. به همان نسبت برای خیلی ها خانه ها ساخته و اموالی بی حساب و کتاب فراهم کرده است. خانه هایی که بر خرابه های زندگی دیگران بنا گشته است. انگیزه های مالی تولید مواد مخدر است که برخی از کشورهای در حال توسعه نمی توانند از آن چشم بپوشند. با این وجود به نظر می رسد منافع این تجارت سیاه بیش از آن که خانه ای شود  صرف خرید تجهیزات جنگی شده تا آتش اختلاف قومیتی، مذهبی و نژادپرستانه را در کشورها را دامن زده و خانه های مردم بی پناه را بر سرشان آوار کند. و دود آن را بر چشم آنان بنشاند.
* مطالب و تعاریف این مقاله را از  کتاب اعتیاد – سبب شناسی و درمان ثریا اسلام دوست به امانت گرفتم.