گفت و گو

روزنامه نگار

گفت و گو

روزنامه نگار

بازدید شورای اسلامی شهرستان از جوشقان قالی

بازدید شورای اسلامی شهرستان از جوشقان قالی

هتل تالار خاتون پدیده کم نظیر منطقه و شهرستان بزودی افتتاح می شود

دوستان جوشقان قالی به گرمی از ما استقبال کردند. همه اعضای شورا بودند. مهندس پیراینده شهردار نیز حضور داشت. بازدید با هماهنگی علیرضا مرتضایی عضو محترم شورای جوشقان هماهنگ شده است. دومین بازدید دوره ای شورای اسلامی شهرستان از شهرهای اطراف است که اولین آن را در برزک به جا آوردیم. این دیدار را با جلسه مشترک در دفتر شهردار آغاز کردیم. رئیس شورای جوشقان از مشکلات شهر گفت. مهم ترین آنها پروژه فاضلاب شهری ، اتمام درمانگاه نیمه کاره، دیوارچینی رودخانه ، جاده آنتنی و جاده ارتباطی جوشقان و کامو بود که عنوان کرد. شهردار از کمی اعتبارات شهرداری و تملک دارایی سرمایه ای شهرستان گفت. شهردار گفت شهرستان دغدغه حوزه جغرافیایی و سیاسی حوزه استحفاظی را دارد ولی توجه چندانی در رفع مشکلات شهرهای مرزی به خرج نمی دهد. دکتر حسن الماسی هم از پیگیری های شورای اسلامی شهرستان در راستای خواسته های شوراهای شهر و بخش گفت و گفت که درخواست ها را با تعیین اولویت به شورای اسلامی شهرستان انعکاس دهند تا پیگیری شود و جناب ابراهیم زمانیان هم گفت جایگاه شوراهای اسلامی شهر و روستا به راستی و درستی در بین مردم و مسئولین جا باز نکرده است و آسیب ها فراتر از تصور است و ...

صحبت ها تمام شده نشده سفر را با بازدید درمانگاه نیمه کاره جوشقان پی گرفتیم. پدیده کم نظیر هتل تالار خاتون جوشقان منزل بعدی بود. از همه قسمت های آن بازدید کردیم. این پروژه شگفتی منطقه و شهرستان است. بزودی افتتاح می شود. همت بخش خصوصی است. با هزینه بیش از ده میلیارد تومان. «مهدی تقی پور» معتقد است که به واسطه این مجموعه تفریحی ، توریستی و گردشگری ، شهر جوشقان رونق خواهد گرفت. کمتر از ده سال دیگر. پروژه بعدی جاده ارتباطی جوشقان میمه بود که فعلن در حال زیرسازی است. این پروژه هم به همت بخش خصوصی در حال انجام است. بخش خصوصی بیش از دو میلیارد و 800 میلیون تومان هزینه کرده است و نزدیک به 180 میلیون تومان شهرداری کمک کرده است. پروژه بعدی دیوارچینی رودخانه جوشقان بود. به زیبایی کار شده است. از دل جوشقان می گذرد. همت شهرداری است در دوره قبل و این دوره . شهرداری بیش از چند میلیارد تومان هزینه کرده است. امید خود را به کمک های دولتی گره نزده است. خود به میدان آمده است. پروژه بعدی ما را به منطقه سرسبز و با صفا بنام «کی آب» رهنمون گشت. جایی با صفا که شهردار همت کرده و محل ها و سکوهایی کاملاً طبیعی و سنتی در بین درختان صنوبر برای استراحت گردشگر بنا کرده است. خیلی ساده و صمیمی ...

همه با هم به سمت شهرداری رفتیم. با گرمی استقبال کردند و به مهربانی بدرقه نمودند. با چایی و میوه و شیرینی پذیرایی کردند و با عرقیات ناب ما را مهمان نمودند. و جوشقان قالی را با کتابی از تاریخ، فرهنگ و هنر این شهر  از «رحمت الله زرگری» برای همیشه همراه ما کردند. همه خوشحال بودند که میهمان شهری شده اند که انسجام ، وحدت و همدلی در نگاهشان برق رشد وشکوفایی می زند و شعاع آن را در پهن دشت جوشقان تا دوردست ها می گستراند....

از خود می پرسم چگونه است که همه اعضا شورا به استقبال مهمان می آیند؟ چگونه است که با مهربانی پذیرایی می کنند؟ چگونه است که از میهمان به گرمی استقبال می کنند و به مهربانی بدرقه می نمایند؟ چگونه است که قشر فرهیخته و تحصیل کرده شهر جوشقان خود به میدان آمده است؟ چگونه است که بخش خصوصی و مردم این چنین برای پیشرفت شهر همت کرده است؟ چگونه است که تلاش ها را قدر می نهند و به نیکی یاد می کنند؟ چگونه است که فرهنگ همدلی و همراهی و پشتیبانی در شورا و مدیریت شهری جریان دارد؟ چگونه است که برخی ؛ خدمتگزاران خود را با انواع و اقسام برچسب ها ، پیشداوری ها و تهمت های جورواجور آزار نمی دهند؟ چگونه است فرهیختگان و تحصیل کردگان با تمام قوا به میدان آباد کردن آبادی خود پا می گذارند؟ چگونه است برخی درنزد میهمان آبروداری می کنند و حضور مهمان را فرصتی برای گله واگویه های شخصی و تسویه حساب های سیاسی غنیمت نمی شمارند؟ چگونه است که حقوق همدیگر را محترم شمرده و قدر خدمتگزاران را هرچند خدمتشان ناچیز باشد با احترام و تقدیر و سپاس بجا می آورند؟ و سوال های بیشمار دیگر در جاده دور و دراز جوشقان و کامو به کاشان ذهن مرا مشغول خود می دارد.....

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد