گفت و گو

روزنامه نگار

گفت و گو

روزنامه نگار

میدان را خالی نکنیم

میدان را خالی نکنیم

ضرورت مشارکت موثر صاحب نظران در شوراهای اسلامی شهر و روستا

دوره به دوره که از عمر شورا می گذرد مشتری اش کم تر می شود. الان جوری شده است که در بعضی از شوراها داوطلبین به نصاب رقابت های انتخاباتی نمی رسد. در بعضی از شوراها هم مسئولین دولتی و معتمدین محلی دست به دعا و التماس برداشته تا افرادی را برای ثبت نام ترغیب نمایند.

فضای کار در شورا به گونه ای شده است که می گویند آدم خاص خودش را می خواهد. و گاهی صفات ناپسندی را بدان موصوف می کنند. حرف هایی نظیر این که باید ... باشد – محترمانه آن صبور بودن – است. کتک خورش ملس باشد. گوشش از حرف و حدیث بی جا و با جا پر باشد. بیکار یا بازنشسته باشد. اهل معامله باشد. اهل زد و بند باشد. به دنبال رانت و از این جور چیزها باشد. و چیزهایی دیگر از این قماش. اینها که به عنوان نمونه برشمردم مشتی از خروار است که شاید در بعضی جاها بگویند و در بعضی جاها نگویند. قصد بی احترامی به اعضای محترم شورا و جایگاه مقدس این نهاد مردمی ندارم ولی نباید واقعیات جامعه را نادیده گرفت. پاک کردن صورت مسئله به حل آن کمک نخواهد کرد. ضروری است آسیب ها را به خوبی شناخته و برای حل آن تلاش کنیم.

جایی که قرار است اتاق فکر و محل تصمیم گیری های کلان یک شهر و روستا باشد جای آدم های متعهد و متخصص است. جایگاه مقدس است و افرادی که با رأی مردم لباس خدمت شورا به تن کرده اند شایسته ی احترام می باشند. چرا چنین شده است که بسیاری از صاحب نظران و فرهیختگان از نزدیک شدن به شورا پرهیز می کنند.

در این دوره از شورا وقتی شنیدم دوستی که سابقه ی 35 سال خدمت در آموزش و پرورش دارد . انسان والا ، فرهیخته و مومن است . فردی فرهنگی و عالم است و قرار است با اصرار دوستان فرهیخته ای به قافله شورا بپیوندد. از آمدنش متعجب شدم. تعجب کردم. شک کردم. باور نکردم. گفتم مگر می شود؟ 

وقتی شنیدم عزیزی که سابقه کار در مدیریت ارشد وزارت خانه های صنعت ، معدن و تجارت ، جهاد کشاورزی و دیگر سازمان های کلان کشور دارد و اکنون در دوران بازنشستگی و به اصرار دوستان قصد آن کرده است تا به این فضای اجتماعی و مردمی ملحق شود باور نکردم و به دیده ی انکار نگریستم. همه اینها به این جهت است که بسیار از نزدیک دیده و لمس کرده ام که در شهرها و روستا – به خصوص جاهای کوچک – افرادی معدود و مغرض چه بر سر انسان های محترمی می آورند که با سلامت و سادگی تنها به قصد خدمت آمده و منافع آنان را با چالش مواجه ساخته اند.

طولی نکشید که متأسفانه پیش بینی ها درست از کار درآمد. بهانه های واهی و سنگ اندازی ها آنچنان فضا را بر آنان تنگ نمود که بارها و بارها بر درستی تصمیم خود تردید کردند. برخی از همکاران حاضر در شورا نیز در خط مقدم این هنجارشکنی قد علم نموده و حداقل های اصول اخلاقی را فروگذاشته و بی احترامی ها روا داشتند که در یادداشت های بعدی و تنها به منظور آسیب شناسی به آن خواهم پرداخت. با این وجود عزیزان، مشکلات نامتعارف را بر خود و خانواده هموار ساخته تا قدمی – هرچند کوچک - برای نیت خیرخواهانه خود برداشته و در این مسیر بردباری بسیار نمودند.

با وجودی که خود یکی از قربانیان نامهربانی این عرصه هستم عمیقاً تأکید دارم که صاحب نظران و فرهیختگان شهر و روستا نباید میدان را برای ناآگاهان خالی کنند. با وجود همه ناملایمات پیش روی حضور اعضا در شوراهای اسلامی شهر و روستا نباید سرنوشت شهر را در دست کسانی قرار دهیم که صلاحیت حضور در شورا را نداشته و به هر دلیل به آن وارد شده اند. با تمام وجود معتقدم کاری نشود و تصمیمی گرفته نشود بهتر از آن است که تصمیم های نادرست، غیرکارشناسی و مغایر با موازین قانونی توسط افراد سودجو، مغرض و ناآگاه در شوراهای اسلامی شهر و روستا گرفته گردد. و این زمانی ممکن می گردد که افراد دلسوز و موثر در شوراها حضور فعال داشته باشند.

اکنون شورا نه تنها در جایگاه واقعی خود قرار نگرفته است بلکه از ارزش و اعتبار اولیه آن نیز به شدت کاسته شده است. قرار گرفتن در جایگاه واقعی بسته به پایمردی داوطلبین فرهیخته و صاحب نظر و هدایت مجموعه ی حاکمیتی نظیر فرمانداری ها و استانداری ها می باشد.

مجلس شورای اسلامی ، دولت و شورای عالی استان ها موظف هستند شیوه نامه ای مشخص همراه با جزئیات دقیق برای اقدامات اعضای شوراهای اسلامی شهر و روستا تدوین نمایند. با وجود گذشت چهار دوره از شوراهای اسلامی همچنان اهداف و فرآیندها در ذیل عناوین کلی و گنگ باقی مانده است و این بر عهده حاکمیت است که ابتدا خود را تقویت نموده و آنگاه به توانمندسازی شوراها مبادرت نماید.

اعتقادی به افزایش اختیارات شورهای اسلامی شهر و روستا ندارم چرا که شوراها نتوانسته اند از ظرفیت موجود به نحو احسن بهره برداری نمایند و علت عمده آن نداشتن روش های مناسب و معین برای تحقق اختیارات موجود است.

تهیه و تدوین دقیق اهداف و روش ها ، ارزیابی مستمر عملکرد شوراها ، ارزش گذاری اقدامات مثبت و اثرگذار و محترم شمردن اعضای موثر و تقبیح کردن اعضا و اقدامات ناشایست می تواند بخشی از اقداماتی باشد که بر عهده دولت و مجلس است تا شوراهای اسلامی شهر و روستا در جایگاه واقعی خود هدایت نماید.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد