اتل متل توتوله. گاو حسن چجوره. نه شیر داره....
خیلی ساده است. بچگی هامون کنار هم جمع می شدیم. می نشستیم. پاهامونو دراز می کردیم. می زدیم روی پا و می خوندیم:
اتل متل توتوله. گاو حسن چجوره... می خوندیم تا اینکه می رسیدیم به اینجا:..... آچین و واچین یه پاتو ورچین....
همه ی پاها که جمع می شد صاحب پای آخری برنده مسابقه می شد و ...
به همین سادگی.
این بازی یکی از راهگشاترین اصول مدیریتی را به راحتی در اختیار ما قرار داده است. تمام کتب علوم انسانی کشورهای توسعه یافته را هم زیر و رو کنیم نمی توانیم مانند آن را پیدا کنیم. این فرمول را فرهنگ بومی پیش پای ما گذاشته تا در سهل الوصول ترین روش از نتایج آن بهره مند شویم.
در اعماق معانی این روش راهبردی پی می بریم که اصلاً مهم نیست دیگران چه فکر می کنند. یا معیار و شاخص ها کیلویی چند است یا اینکه بزرگی کوچکی به چه معنی است؟ یا اینکه منافع دوروبری ها و خودمان در چه هست؟ یا تجارب گذشته به چه دردی می خورد؟ آیندگان از ما چه می خواهند. خیر و شر در چیست؟
راحت و بی تکلف کنارهم می نشینیم ، پاهامونو دراز می کنیم و ....
اتل متل توتوله. گاو حسن چجوره ... و
رئیس گروه انتخاب می شود...
دانشجویی به استادش گفت:
استاد! اگر شما خدا را به من نشان بدهید عبادتش می کنم و تا وقتی خدا را نبینم او را عبادت نمی کنم.
استاد به انتهای کلاس رفت و به آن دانشجو گفت: آیا مرا می بینی؟
دانشجو پاسخ داد: نه استاد! وقتی پشت من به شما باشد مسلما شما را نمی بینم.
استاد کنار او رفت و نگاهی به او کرد و گفت: تا وقتی به خدا پشت کرده باشی او را نخواهی دید!
درود بر شما
آقای شورا لطفن شعر یه توپ دارم قلقلیه هم بخونید.
عزیزان شعرهای بچه گانه درخواستی خور را بگین تا عضو محترم شورای اسلامی برزک و شورای شهرستان کاشان براتون بنویسه.
خدا یه کاری بهت بده