دودی که به چشم شهر نشانده ایم

پورتال خبری کاشان: جهاد کشاورزی که یکی از مهم ترین سازمان های متولی آب و نان مردم است قبل و بیش از هر نهاد دیگر دستخوش تغییر می شود. تغییری که بوی سیاست زدگی مشام هر انسان بی احساسی را می آزارد. مدیر اداره جهاد در حالی که تنها 3 ماه به بازنشستگی اش مانده است می رود و مراسم تودیع و معارفه زودهنگام برگزار می گردد.
در این اوضاع و احوال موتورهای غول آسای مکش آب بر دامن این سرزمین با شدت و قدرت، جان زمین را بالا کشیده و با گشاددستی در پای غیر اقتصادی ترین محصولات کشاورزی قربانی می کند. ثانیه ای 13 هزار لیتر آب از دل زمین کشیده می شود و در پای علف هرز ناآگاهی ، بی توجهی تلف می گردد. آبی که نداریم و از فرسنگ ها دورتر طلب می کنیم.
کشاورز خسته از بی حاصلی ، تکیه بر تک درخت امید ؛ وامانده ی اوضاع و احوال پریشان این روزهاست. آب در منابع زیرزمینی روز به روز پایین تر رفته و هزینه هایش بالاتر می رود. بیمه ای ندارد تا مرهمی بر زخم هایش نهد و فرزندان منتظر تا پدر نانی به خانه بیاورد.
آنان که دغدغه های سیاسی داشته و گیوه برای عزل و نصب ها ورکشیده اند لحظه ای با خود اندیشیده اند که چه کسی باید جوابگوی این مردم نجیب و رعیت آفتاب سوخته باشد که در انتظار اصلاح اوضاع صبح را به شام رسانده و چشم در راهند. مسئولیت آینده زمین ، آب و خاک مهد تمدن در عهده کیست؟
صدای نبود اعتبارات دولتی روان مردم را آزرده است. مردم با خود می گویند از چیست که اینگونه برخی مسئولین در حالی که نشانی از پول در خزانه نیست برای تصدی مسئولیت یقه چاک می کنند ؛ آیا این رقابت از سر خدمت است؟
در گوشه ای دیگر از شهر خط و نشان کشیدن تصدی مسئولیت در دانشگاه کاشان به چشم می آید. رئیس دانشگاه نشست خبری می گذارد و از عملکرد خود می گوید و می گوید گروه ارزیاب از وزارت علوم آمد و مهر تأیید بر آن گذاشت و آن طرف تر گروهی برای عزل او کوله بار بسته و به اینجا و آنجا می روند.
رئیس ستاد تبلیغاتی دولت تدبیر و امید در یک نطق خلاف معمول می گوید: «تغییر در مدیریت دانشگاه کاشان از نان شب واجب تر است» و ادامه می دهد: «بنده تا این لحظه قصد ورود به این مطلب را نداشتم و بررسی را به دلیل تخصصی بودن به کارگروه و دانشگاهیان واگذار کرده بودم و برخی نیز سکوت ما را نشانه ی انفعال ما دانسته بودند ولی حال که برخی می خواهند از حربه های سیاسی استفاده کنند، مشکلی نیست. بنده تا جلوس یک دانشگاهی اعتدال گرا بر صندلی ریاست از جا نخواهم نشست.»
حال که پول در خزانه نیست این خط و نشان کشیدن ها در و دیوار شهر را سیاه کرده و دود بر چشم مردم نشانده است وای به روزی که صدایی از پول به گوش رسد. آیا این روش که به نظر نمی رسد مورد تأیید دولت تدبیر و امید باشد همچنان سرکش به پیش خواهد تاخت و حال و روز شهر را بدتر از این خواهد کرد یا این که هنوز امید فرجی است تا التهاب تغییر بخوابد و روزنه ای از نور ، چشم مردم منتظر را نواخته و آینده روشن تر از گذشته نشانمان دهد.
زعمای قوم اینها را می بینند و سکوت اختیار کرده اند؟ خدای ناکرده خود که بر آن دامن نمی زنند ؟ تا چه حد برای منافع کلان مردم و شهر از دغدغه های کوتاه مدت خود گذشت می کنند و برای اتحاد پا پیش می گذارند؟
هرچه هست باید منتظر ماند تا با حضور تمامی دلسوزان کاشان تجربه همدلی و اتحادی که انقلاب اسلامی از آن به ثمر نشست  فضای شهر را عطرآگین کرده و برکات خرد جمعی دل مردم دارالمومنین را شاد نماید. انشاءالله