علاقه به کارهای خیر باید ذاتی باشد

عضو مجمع خیرین ستاد توسعه دانشگاه کاشان:
علاقه به کارهای خیر باید ذاتی باشد

خبرگزاری ایلنا: علاقه به کارهای خیر باید ذاتی باشد، مثل مدیریت، فردی ده ها مدرک مدیریت دارد ولی نمی‌تواند مدیر خوبی باشد ولی فردی دیگر هیچ مدرکی ندارد ولی مدیر توانایی است.
علی اکبر آرزه گر عضو مجمع خیرین ستاد توسعه دانشگاه کاشان در گفتگو با خبرنگار ایلنا در کاشان با بیان این مطلب گفت: من همواره در خدمت به مردم هستم، دوست دارم کسی در بزند و از من کاری بخواهد، با انجام دادن کار مردم خستگی‌ام بیرون می‌رود، نمی‌خواهم وزیر یا وکیل شوم و این گفته‌ها برای تبلیغ خودم نیست، تا زنده‌ام خدمتگزار مردم خواهم بود.
وی افزود: من هیچگاه خسته نمی‌شوم هم اکنون در بلوار چمران کاشان در حال ساخت اورژانسی هستم که نزدیک به افتتاح است.
این خیر کاشانی تاکید کرد: علاوه بر عضویت در مجمع خیرین دانشگاه، عضو مجمع خیرین سلامت، مجمع خیرین ورزش‌یار و هستم سالن ورزشی که در دانشگاه کاشان ساخته‌ام به یاد دخترم نسرین‌سادات است و افتخار می کنم من اولین خیّری هستم که به دانشگاه کاشان رفتم و بعد از من دیگران نیز آمدند و تا آنجایی که اطلاع دارم این مجمع یکی از موفق ترین ستادهای خیرین در سطح کشور است.
وی در زمینه های مختلف دست و پا به خیر است و منشأ آن را درخواست از خدا متعال می داند و افزود: اولین دفعه که به مکه مشرف شدم و نگاهم به خانه خدا افتاد، شنیده بودم حاجت شرعی مومن با اولین نگاه به خانه خدا برآورده می‌شود، از خدا خواستم مرا از هر نظر خدمتگزار صدیق مردم قرار دهد و شاید حاجت من برآورده شده است.
عضو مجمع خیرین ستاد توسعه دانشگاه کاشان احترام به پدر و مادر و دعای آنان را از رموز موفقیت نام برده و گفت: ۲۵ سال بی‌اجازه در محضر پدر و مادر ننشست، وقتی وارد اتاق می‌شدم می‌گفتم اجازه می‌دهید بنشینم، اگر اجازه می‌دادند می‌نشستم و گرنه مثل نوکر می‌ایستادم، برای رفتن به حج عمره به سراغ مادرم رفتم تا کسب اجازه کنم و مادر گفت «برو پسرم، الهی دست به خاکستر زنی طلا شود.»
بی توجهی به مال دنیا به عنوان یک صفت ویژه در عملکرد آرزه گر مشهود است وی در این باره ادامه داد: شاید بعضی‌ها برای پول ارزش قائل هستند ولی برای من اینگونه نیست. می‌گویم پدرم هیچ نداشت. پدرم وقتی فوت کرد ۸۰ تومان پول داشت،۸۰تا تک تومان، این هم پولی بود که من به پدرم داده بودم تا به خانه فقرا ببرد. آن روزها آستین‌ها را بالا می‌زدند، ۱۰ تومان پشت آستین گذاشته بود، ۱۰ تومان گوشه کلاه گذاشته بود و ... که یک دفعه سکته کرد، دارائی‌اش یک قالب خشت‌مالی و این ۸۰ تومان پول بود.
سید علی اکبر آرزه گر نام آشنای مردم کاشان است. بخشیدگی در اوج نیاز از صفات برجسته وی از کودکی است و در سن ۷۳ سالگی روزی ۱۲ تا ۱۴ ساعت کار می‌کند و به مردم می‌بخشد./