هم اندیشی یا تفرق

فلسفه برگزاری جلسه، هم اندیشی و کنفرانس و مواردی از این دست صرفاً در کنار هم نشستن و چایی، شیرینی و ناهار خوردن نیست بلکه می تواند وسیله ای برای تبادل اندیشه و هماهنگی در فعالیت های مشابه و هم افزایی عملکردها بوده و از تکروی، موازی کاری و تقابل جلوگیری نماید.
شورای اسلامی شهر می تواند ضمن احترام به تمامی سلایق و اندیشه ها که به صورت مستقل دارای فعالیت  در موضوعات مختلف می باشند، همکاری و توجه خود را در تلاش هایی متمرکز کند که در چارچوب سیاستگذاری کلان و مدنظر مدیریت شهری حرکت نموده و از آن تبعیت کند.
شورا در صورتی در فعالیت های جمعی به نتایج مطلوبی دست خواهد یافت که ابتدا خود دارای پلان و نقشه راه بوده و براساس آن از قابلیت های و استعدادهای جامعه برای توسعه و تعالی منطقه بهره مند شود آنگاه انتظار خود را از مجموعه های مرتبط بیان دارد نه آنکه منفعل خود را با درخواست های افراد تنظیم کند که در اینصورت خود عاملی برای بی نظمی و بی سامانی امور خواهد گشت.
حرکت های حساب نشده نه تنها اعتبار و جایگاه شورا و مدیریت شهری را مخدوش می کند بلکه ضربه ای جبران ناپذیر در فرایند تحقق جامعه مدنی وارد می کند.
برگزاری جلسه های متفرق و پراکنده و موازی که با حضور شورا و مدیریت شهری رسمیت داده می شود نمونه ای از شرح فوق است که مغایر با تفکر همگرایی استعدادهاست.
البته این به معنی آن نیست که اینجانب با فرد یا گروهی مشکل داشته و به این جهت موضوع را مطرح کنم بلکه برعکس آنچه باعث پویایی اندیشه و ابتکار عمل می شود تفاوت نظرات و سلیقه هاست که به هیچ وجه با یکی کردن آن موافق نبوده و نیستم ولی معتقدم تمامی تلاش های می باید بر بستری از اخلاق و توجه به اصول حرفه ای و بر مدار قانون ساماندهی شده و شورا در اینصورت بال حمایتی خود را طبق سازوکار مشخص بر آن بگستراند.
توصیه حقیر به ذینفعان، حرکت هماهنگ حول موضوع ضمن استقلال عمل و به شورا حمایت از آن تلاش ها می باشد. انشاءالله