شورای شهرستان؛ جایگاه نمادین یا مغزی متفکر

انتقاد از فرمانداری آن هم در جلسه شورای شهرستان خیلی خوشایند آقای فرماندار نبود ولی با این وجود علیرضا جوادی بر خلاف بسیاری از جلسات تحمل کرد تا انتخابات هیئت رئیسه شورا به سرانجام رسیده و آنگاه به این انتقاد به تعبیر ایشان «نابجا» پاسخ گوید.
جایگاه شوراها به طور عام و شوراهای فرادست به خصوص اینقدر با اهمیت است که طبق قانون می تواند مدیریت شهری را در عهده گرفته و به رتق و فتق امور بپردازد و باید گفت انتخاب شهردار و سیاستگذاری برای شهرداری استفاده از کمترین ظرفیت های این نهاد است ولی متأسفانه پررنگ تر از همه ی قابلیت ها جلوه گری می کند.
شوراها با هزاردلیل موجه و غیرموجه، آسمان و ریسمان کرده تا توپ ناکارآمدی شورا را در زمین حاکمیت انداخته و به بهانه این که تفویض اختیار به نحو موثر انجام نشده است بار مسئولیت را به راحتی از دوش خود در پرتگاه بی مسئولیتی رها نمایند.
نگارنده این سطور معتقد است اعضای شورا که مسئولیت قرار گرفتن در این جایگاه را پذیرفته اند کمترین کوشش خود را به کار نمی گیرند تا قابلیت های موجود و تعریف شده را محقق سازند و صد البته این به معنی آن نیست که دولت و در رأس آن فرمانداری، استانداری و وزارت کشور در توانمند کردن این موجود نحیف بی تقصیرند.
انتقادی که در شورای شهرستان متوجه فرماندار شد آن بود که بهتر نبود فرماندار به عنوان بالاترین مقام دولت در شهرستان بر اساس نظارت عالیه خود عملکرد شورای شهرستان در سه دوره گذشته را رصد کرده و گزارشی از آن ارائه می نمود تا این شورا از یک جایگاه نمادین به مغزی متفکر و کاربردی در سیاستگذاری و برنامه ریزی مورد توجه بیشتر قرار گیرد.