فکرهای بزرگ، گنبدهای نقلی

خبر

فکرهای بزرگ، گنبدهای نقلی

با همت انجمن دوستداران میراث فرهنگی جریان گنبدسازی از بیخ گوش نوش‌آبادی‌ها گذشت

نزدیک بود یک خرج میلیاردی روی دست نوش آبادی ها بماند. مردمی که جاده ندارند، درمانگاه ندارند، دانشگاه ندارند، خیابان هایشان نیم کاره است، پمپ بنزین ندارند، پارکینگ برای گردشگران ندارند، استخرندارند و... همین مانده بود که برای خود خرج دیگری بتراشند. ولی بالاخره تمام شد. گنبد شاهزاده محمد نوش آباد با کاشی های فیروزه‌ای مزین شد. فکر های مان را روی هم گذاشتیم ویک گنبد نقلی ساختیم.

اکثریت مردم می خواستند آن جا را خراب کنند وبا یک خرج میلیاردی دیگر به جریان گنبدسازی دامن بزنند. این بار انجمن دوستداران میراث فرهنگی با همکاری میراث، قرص ومحکم ایستاد ونگذاشت فکرهای برخی از عوام مثل همیشه بر امور مسلط شود. می‌خواستند این گنبد کوچولو را خراب کنند ومثل این شهربغلی (آران و بیدگل) یک گنبد بزرگ بسازند.(ظاهرا بزرگترین گنبد در خاورمیانه !) اگر این کار در نوش آباد انجام می گرفت، حتما خرجش هم میلیاردی می شد. مثل ساخت حسینیه ای که به نظر من ازروی چشم همچشمی بنا شد و چیزی ساختند شبیه به یک تانکر بزرگ وبی قواره  که هیچ تناسبی با بافت خانه های شهر ندارد وتازه در هزینه ی میلیاردی آن هم مانده اند.

چندی پیش گنبد حسینیه بالاده پس از سال ها با هزینه 250 میلیون ساخته شد. برای شهری که هیچ زیرساختی ندارد این کار نه هنری است نه اعتدالی در عقل وخرد. تصورش را بکنید در شهر به این کوچکی سه گنبد طلایی بزرگ سر بر آورد. هر کس وارد این شهر شود متوجه می شود که این جا تعادل وجود ندارد.

انجمن درنوش آباد هیچ کاری نکرده باشد،این یکی کارش معرکه بود. انجمن جلو این یکی هزینه ی هنگفت را گرفت. با 40 میلیون تومان گنبد مثل اولش فیروزه ای شد.چند بار مهاجمان به این بقعه حمله کردند وخراب کردند تا بتوانند به مقصود خود برسند اما موفق نشدند.

متولیان این امامزاده نیز 70 درصد از بقعه را با هدف توسعه تخریب کردند و دیوارهای ایوان را بسیار بالاتر از ارتفاع مجاز ساختند تا بلکه رضایت تخریب آن را بگیرند. آنان هم موفق نشدند. اکنون به خاطر این دیوارهای بلند، دید بصری گنبد ، از بین رفته و هرچه زودتر باید خراب شود.

گنبد بقعه شاهزاده محمد نوش آباد، که 13 متر ارتفاع دارد به شکل مخروطی و در 14 ساقه بنا شده  است که از یادگارهای معماری دوره صفویه است و با دارا بودن آثاری مانند کتیبه آن دوره و درب نفیس دوره قاجاریه در سال 82 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

مراحل مرمت این اثر تاریخی شامل آواربرداری واستحکام بخشی آن، مرمت تزئینات و کاشی کاری داخل بقعه طبق طرح اولیه توسط هنرمندان مجرب و با کاشی های هشت و صابونک معرق بوده است.

گنبد فیروزه ای و مخروطی شکل به همراه سه ایوان بقعه، از جمله شاخصه های این اثر تاریخی است که در دوره های زندیه و قاجاریه نیز مورد مرمت قرار گرفته است.

تیتر: گفت و گو

منبع: وبلاگ شخصی نویسنده