شورای اسلامی شهر کاشان در کُما
گفتگو
آسیبشناسی شوراها در گفتگو با عضو پیشین شورای شهر کاشان
شورای اسلامی شهر کاشان در کُما
کمی بیش از یک سال از عمر شورای سوم باقی است. شورایی که رئیسش نزدیک به ۳ ماه در کُما بود ولی دست از ریاستش برنداشت. گفتند طبق قانون و با وجود این غیبت، عضویتش لغو می‌شود؛ اینگونه بود که با آمبولانس از بیمارستان به خانه‌اش رفت و یاران هم‌شورایی‌اش به عیادتش شتافتند. با یک تیر دو نشان. هم دیدار و هم جلسه شورا در منزل فربد تشکیل شد. ظریفی گفت جلسه رسمی باید در مکان شورا تشکیل شود. بر ویلچر نشاندنش و به شورا برده و تشکیل جلسه دادند و به هر ضرب و زوری بود ماندنی شد.
سرگذشت شورای سوم به مانند وضعیت رئیسش با افت و خیز بسیار همراه بوده است. زمانی در کُما و گاهی بر ویلچر و چند روزی در حرکت. اما به هر نفس نفس زدن، پنج سال از آن گذشته است.تصمیم گرفتم این مجموعه را با کمک کارشناسان و صاحب نظران آسیبشناسی کرده و نقاط ضعف و قوت را در منظر عموم قرار دهم. برای شروع به سراغ علی‌اصغر شقایقی رفتم. او مسئولیت‌هایی چون شهردار، معاون فرماندار وقت، عضویت در شورا اسلامی شهر را در کارنامه مدیریتی خود دارد. چندی پیش، از شورای کاشان استعفا داد و به درخواست شورای قمصر، شهردار پایتخت گل و گلاب شد. کارنامه پُر و پیمان وی نشان از آن دارد که با چم و خم کار آشناست و بعد از یک گفتگوی یک ساعته دریافتیم حرف‌های گفتنی و ناگفتنی زیادی دارد که می‌تواند چراغ راه فعالان سیاسی اجتماعی شود تا از تعداد آزمون و خطا کاسته و جامعه و مردم را در مقابل بحران های خودساخته واکسینه کند. برای شروع بحث از او پرسیدم فلسفه شورا چیست؟
ـ وجود و شکل‌گیری شوراها را مدیون خون شهدا هستیم. مدیون حضرت امام هستیم. مدیون زحمات جانبازان و ایثارگران و همه کسانی که در آفرینش این انقلاب زحمت کشیدند هستیم. طبق فرمایش حضرت امام که دستور قانون اساسی را دادند و کسانی که در تبیین آن زحمت کشیدند اختیار شهرداری و شهر را به مردم واگذار کردند.
اصل پنجم قانون اساسی می‌گوید از روستاها گرفته تا کلان‌شهرها، مردم افرادی را به عنوان شاخص انتخاب کرده و این افراد برای شهر و منطقه خودشان برنامه‌‌ریزی کنند و دولت به مرور حاکمیت خود را بردارد.
* آیا چنین امری محقق شده است؟
ـ خیر. علی رغم این که سه دوره از عمر شورها می‌گذرد ولی بدنه وزارت کشور هنوز چتر حاکمیتی که بر سر مردم داشته است هنوز به عنوان قیم حفظ کرده. به عنوان مثال عوارض سوخت، عوارض کارخانه‌ها و عوارض گمرکی هر منطقه که می‌توان در همان منطقه هزینه کرد، وزارت کشور می‌گیرد و تکلیف آن معلوم نیست. آیا به مردم همان شهر و منطقه می‌دهد یا نمی‌دهد مشخص نیست. هنوز در استانداری‌ها و فرمانداری‌ها سعی می‌شود که سیطره حاکمیتی خود را بر شوراها حفظ کنند.
* علت چیست؟
ـ این نقص شوراهاست که نتوانسته‌اند از اختیارات و حیثیت خودشان دفاع کنند. اگر در شوراها آدم‌هایی حضور داشته باشند که قانون تعریف کرده یعنی افرادی کاردان و کاربلد که درست فکر کنند و طبق قانون پیش بروند مشکل حل می‌شود و دولت حاکمیت خود را بر شورا کم می‌کند. علت این که دولت حضور خود را در عرصه مدیریت شهری کم نکرد به خاطر عملکرد ضعیف و بد بسیاری از شوراهایی است که پا به عرصه مدیریتی شهرها گذاشت.
با بد عمل کردن شوراها دولت گفت مملکت رها شده، شهرها از بین رفته، یک عده آدم در رأس کارها قرار گرفتند که وضعیت مملکت روز به روز بدتر می‌شود و دولت سیطره خود را با این حرف‌ها و شعارها ادامه داد و تثبیت کرد.
* شما عملکرد بد شوراها را به علت حضور افراد ضعیف و ناآشنا به قوانین در این نهاد می‌دانید، در صورتی که آنها با رأی مردم انتخاب شدهاند. اشکال کار کجاست؟
ـ مشکل از ائتلاف شروع می‌شود. وقتی ائتلافی شکل می‌گیرد اگر ائتلاف قوی متخصص و توانمند شکل نگیرد؛ تخصص و کارآمدی به حاشیه رانده می‌شود و وقتی افراد یک ائتلاف انتخاب شدند این افراد نمی‌توانند مستقل فکر کنند و حرف بزنند.
اجازه بدهید شفاف صحبت کنیم تا معایب کار مشخص شود. شورای کاشان را در نظر بگیرید. در زمانی که ۹ نفر ائتلاف چیده می‌شوند فرض کنید ۵ نفرشان رأی مردم را گرفته و انتخاب شوند. اینها بدون توجه به چهار نفر دیگر که ممکن است از گروهها دیگری انتخاب شدهاند؛ اختیار شورا را در دست می‌گیرند. این پنج نفر، چهار نفر دیگر را وارد بازی نمی‌کنند.
در اولین جلسه شورای شهر بعد از مراسم تحلیف ارکان شورا مشخص می‌شود. رئیس شورا، نائب رئیس و ۲ منشی و خزانه‌دار. هیچکدام از این مسئولیت‌ها سهم افراد غیر ائتلاف نمی‌شود و این کار در سه دوره شورای شهر کاشان دیده می‌شود.
تصمیم بعدی شورا، انتخاب شهردار است. با این انتخاب مهم‌ترین مصوبه شورای شهر رقم می‌خورد. افراد ائتلاف بدون توجه به این که شهردار علم خاص خودش را می‌خواهد فردی را انتخاب می‌کنند که یا از لیست جامانده است و موفق نشده رأی مردم را به دست بیاورد و یا از همفکران و دوستان ائتلاف است.
افراد ائتلاف توجه ندارند می‌خواهند برای شهری، شهردار انتخاب کنند که باید هفتاد هشتاد میلیارد هزینه کند. می‌خواهد بر ۱۷۰۰ نیرو مدیریت کند. شهر زنده‌ای که هر روز نیاز به مدیریت دارد.
با این وجود ممکن است فرمانداری شهرستان یا استانداری و وزارت کشور در برابر این گونه انتخاب‌ها مقاومت‌هایی نشان بدهد ولی در نهایت این انتخاب به نتیجه می‌رسد و سکان مدیریت شهری بر دوش فردی ضعیف گذاشته می‌شود.
* آیا واقعاً شهردارها در طول سه دوره شورای شهر کاشان اینگونه که شما می‌گویید، انتخاب شدند؟
آقای وکیل در دوره اول شوراها عضو ائتلاف بود. رأی نیاورد و به عنوان شهردار انتخاب شد در صورتی که هیچ سابقة شهرداری در کارنامه مدیریتی خود نداشت.
ـ آقای شاعری در دوره دوم معرفی شد. رشته تخصصی آقای شاعری مهندسی مکانیک بود. وزارت کشور اشکال گرفت که رشته‌اش مرتبط با شهرداری نیست. جالب اینجاست دوستانش در شورای شهر برای این که به مقصود برسند برای آقای شاعری سابقه‌سازی کردند و گفتند بر چند پروژه عمرانی نظارت کرده است. آقای شاعری یک سال کار کرد و بعد از یک سال دیدند به درد شهرداری نمی‌خورد و نه تنها شهر پیشرفت نداشته بلکه عقب‌گرد کرده است. همین افرادی که او را انتخاب کرده بودند، وی را برداشتند.
همین آقایان رفتند آقای طباطبایی را از تهران آوردند. تخصص طباطبایی فضای سبز بود و در این زمینه خوب کار کرد ولی در بخش اداری انفجار ایجاد کرد. هزارتا نیرو به بدنه شهرداری اضافه کرد. تفکرش این بود که هرکسی می‌آید باید نان بخورد و تفکرش اداره شهر نبود. فکر نمی‌کرد هزارتا نیرویی که به شهرداری اضافه می‌شود ۳۰ سال وبال گردن شهرداری است. در صورت که مقام معظم رهبری به اصل ۴۴ قانون اساسی تأکید می‌کنند که کارها را به بخش خصوصی واگذار کنیم. طباطبایی شهرداری را با ۷۰۰ نیرو تحویل گرفت و با ۱۷۰۰ نیرو تحویل داد.
انتخاب بعدی آقای زین‌ساز است. وی نیز از دوستان ائتلاف بود. شش هفت ماه کار کرد. در بحث‌هایی انحراف رفت و توجهی به شورا نداشت و همین دوستان شورایی‌اش نپذیرفتند که ایشان هرکاری می‌خواهد برای خودش بکند و اهمیتی به شورای شهر، بودجه شهرداری و امور شهرداری ندهد. نتیجه این شد که سعید زین‌سازی را نیز از مسئولیت شهرداری برداشتند.
سعید مدرس‌زاده انتخاب بعدی شوراست. وی سابقه خدمت در شهرداری دارد. در زمینه خدمات شهری و اداری خوب کار کرده است. در زمان آقای مدرس‌زاده تا جایی که من اطلاع دارم یک نفر به بدنه شهرداری اضافه نشد. برای او ملموس است که شهرداری بیش از این نمی‌تواند حقوق بدهد. به هرحال نسبت به شهردارهای قبلی بهتر کار کرده است.
* نقش ائتلاف در انتخاب‌ها شهردار به چه میزان است؟
ـ همواره این نقش پررنگ بوده است. مثلاً قبل از انتخاب آقای زین‌ساز، آقای خاکسار را معرفی کردند که شهردار شود. همان تفکر غلط غالب شد. گفتند در ائتلاف رأی نیاورده شهردارش کنیم. این پیشنهاد تا وزارتخانه هم رفت.
من اعتقاد دارم برای انتخاب شهردار برویم در کشور بگردیم. ۱۰۰۰ شهرداری داریم. از این تعداد ۲۰۰ کلان‌شهر هستند. ۲۰۰ شهردار با سابقه بالای ۲۰ سال پیدا می‌شود که با تغییر شوراها آماده به کار هستند. ما برویم یکی از آنها را برای شهرداری شهر کاشان انتخاب کنیم.
کاشان همواره آدم صفر کیلومتر تجربه کرده است. آقای رضوی صفرکیلومتر بود و سال هشتم رضوی شد. آقای وکیل سه سال یاد گرفت و سال چهارم شهردار شد. آقای شاعری بدون تجربه بود و یک سال مسئولیت داشت. و بقیه همینطور.
هیچوقت فردی نیاوردیم که بیست سال سابقه کار داشته داشته باشد یا از یک شهرداری درجه ۱۰ به شهرداری کاشان که درجه ۱۱ است بیاوریم.
* از صحبت‌های شما اینگونه متوجه شدم که رفاقت ائتلافی و یا به تعبیر دیگر نان قرض دادن‌های سیاسی مقدم بر کار تخصصی و کارشناسی بوده است.
ـ همینطور است. مقام معظم رهبری در زمینه شوراها فرمودند ـ نقل به مضمون ـ «خدا نکند ما وقتی در شورای شهر می‌رویم، دیدگاههای سیاسی را مد نظر قرار بدهیم که این سم مهلکی بر پیکره شوراست» متأسفانه در سه دوره شورای شهر کاشان این اتفاق افتاده و ما آسیب‌های آن را می‌بینیم و روز به روز بدتر می‌شود.
* شما در شورای شهر کاشان عضویت داشتید. نقش شما در تصمیم‌گیری‌های شورا به چه میزان بود؟
ـ من سعی کردم در چهار سالی که به مردم مدیون بودم تلاش کنم. علی‌رغم این که ۲۸ سال تجربه کار داشتم. سابقه شهردار و بودجه‌نویسی در شهرداری و در شورا داشتم ولی اهمیتی به پیشنهادهای من داده نمی‌شد. وقتی پیشنهادی می‌دادیم، مخالفت می‌شد و حتی برعکس عمل می‌کردند و بعد از ۶ ماه متوجه می‌شدند که اشتباه کرده‌اند. و عملاً در شورا جایگاهی برای خودم نمی‌دیدم و با وجودی این که از نظر حقوق و مزایا مناسب بود ترجیح دادم شورا را رها کنم و به جایی بروم که اثرگذاری توانمندی و تجاربم را ببینم.
شورایی که من در آن عضویت داشتم به روزمرگی افتاده بود. شهردار هرچه می‌آورد ما خواسته یا ناخواسته تصویب می‌کردیم. در حالی که ما نُه نفر جمع شده بودیم تا به شهرداری برنامه بدهیم. ما نمایندگان مردم هستیم. صحیح این است که به شهردار بگوییم سال ۹۱ می‌خواهیم این چهار پروژه در سطح شهر انجام شود.
* ولی برخلاف گفته‌های شما پروژه‌هایی در سطح شهر در حال انجام است.
ـ ببینید در این چهار سالی که من عضو شورا بودم بودجه شهرداری از ۴۰ میلیارد شروع شد تا ۹۰ میلیارد ولی من به عنوان یک عضو شورا هرچه نگاه می‌کنم در شهر کاشان کار عمرانی قابل توجه دیده نمی‌شود. حداقل یکی دو پروژه شاخص باید دیده شود. همه پروژه‌ها ریز است. ادعا داریم کاشان یک کلان‌شهر است و طبیعی است که باید کارهای کلان انجام شود. می‌خواهیم مرکز استان شویم. تاکنون بخش خصوصی در شاخص‌های اقتصادی کارهایی کرده است که هرجا می‌رویم می‌گوییم از ۱۳ استان بالاتریم ولی در زمینه ساختار شهری حرفی برای گفتن نداریم. آیا کاری برای ترافیک شهری کرده‌ایم؟
هنوز نتوانسته‌ایم در سطح شهر یک پارکینگ بسازیم. در چهارراه مِلک مردم است و یک تبصره ۱۴ انجام شده و مردم ماشین‌هایشان را پارک می‌کنند. چند سال است شعار پارکنیک طبقاتی می‌دهیم، چه شد؟ خیابان‌های جدید در بافت قدیم کجاست؟ نه مردم از شورا خواسته‌اند و نه شورا و شهرداری کاری انجام داده است.
* البته به جای پارکینگ‌های طبقاتی مجتمع‌های طبقاتی در خیابان‌های شلوغ شهر ساخته شده است
ـ اینها تخلف خاص شهرداری است. شهردار می‌داند آیا می‌تواند در این خیابان اجازه ساخت ساختمان ۵ طبقه بدهد یا خیر. اصلاً شورای شهر جهل به قانون دارد. آدم‌هایی که در شورای شهر هستند هیچکدام قوانین پروانه شهرداری را نمی‌دانند. به همین خاطر است که شهردار به خودش اجازه می‌دهد برای چنین مواردی توافقنامه بنویسد و به شورا برده و مصوبه بگیرد. تمام مجتمع‌هایی که در خیابان شهید رجایی ساخته شده است بدون استثنا تخلف است ولی شهرداری هرزمان پول می‌خواهد کار ندارد که تخلف می‌کند یا نمی‌کند. در خارج محدوده پروانه می‌دهد. به جای دو طبقه مجوز ۵ طبقه می‌دهد. ۱۰۰ درصد تراکم می‌دهد و همین شورا مهر تأیید بر آن می‌زنند. ریشه اشکال در شوراست. اگر شورا شهرداری انتخاب کند که قوانین را اجرا کند مشکلات این چنینی پیش نمی‌آید. ولی شهرداری از یک طرف ۱۰۰۰ نیرو جذب می‌کند که تخلف است و این هزار نیرو هزینه دارد و مجدد برای به دست آوردن این هزینه تخلف می‌کند.
* گفته می‌شود ساخت بعضی از این مجتمع‌ها در زمان شهرداری آقای رضوی است
خیر. در زمان آقای رضوی ساخت مجتمع‌های چند طبقه نداشتیم. زمان آقای وکیل شروع شد. رضوی بیست سال پیش شهردار بود و من با آقای رضوی کار نکرده‌ام ولی تاریخ کاشان برای همیشه رضوی را به عنوان یک شهردار موفق در ذهن خودش به خاطر سپرد و هرکس او را تحقیر کند نشان از آن دارد که خودش کار نکرده است.
خیابان‌هایی که آن زمان ساخته شده چه کسی ساخت؟ بلوار معمار، بلوار حسن‌آباد، بلوار ساحلی. ما اگر از زاویه انصاف نگاه کنیم تمام این خیابان ها در زمان آقای رضوی ساخته شد. در زمان این شوراها چند خیابان اجرا شده است؟ چند کوچه تعریض شده است؟ یک میدان ساخته شده آن هم نصفش در میدان الغدیر است و نصف دیگرش در راوند. یعنی دو میدان نصفه. پولی که به عنوان محور امیرکبیر گرفته‌اند کجا هزینه شد؟
* همه این صحبت‌ها نشان می‌دهد که کار کارشناسی مجموعه شورا ضعیف است. آیا کمیسیون‌های تخصصی شورا نمی‌توانست این نقص را برطرف کند؟
در شورای شهر کاشان دو کمیسیون تشکیل شد. من از روز اول گفتم باید چهار کمیسیون تشکیل شود. کمیسیون بودجه و اقتصاد، کمیسیون عُمران، کمیسیون فرهنگی و اجتماعی و کمیسیون خدمات شهری. ولی گروه ۵ ائتلاف برای این که بتوانند نفوذشان را بر کمیسیون ها حفظ کنند چهار کمیسیون را به دو کمیسیون تبدیل کردند. کمیسیون اقتصادی عمرانی و کمیسیون فرهنگی اجتماعی خدمات شهری
* قانون چه می‌گوید؟
در قانون چهار کمیسیون تعریف شده است.
* این دو کمیسیون چه میزان در کارشناسی‌شدن امور نقش داشت؟
کمیسیون اقتصادی هر دوشنبه و سه شنبه تشکیل می‌شد. هروقت به کمیسیون می‌رفتیم ۲۰ توافقنامه از شهرداری می‌آمد و همفکران ائتلاف با یکی موافقت می‌کردند و با دیگری مخالفت و یا اینکه با تعیین قیمت موافقتی انجام می‌شد. اصلاً اجازه ندادند یک جلسه این کمیسیون مسائل عُمرانی را بررسی کند. کمیسیون رفت زیر سلطه افرادی که بیشتر گرایش اقتصادی مالی دارند. یعنی عُمران این قدر ضعیف شد که در سایه مسائل اقتصادی و مالی گُم شد.
حرف اول در کمیسیون اقتصاد عمرانی آقای فربد می‌زد. با این وجود آقای حسینی که تخصص عُمران داشت حرفی نمی‌زد و حتی اگر کسی در کمیسیون شرکت نمی‌کرد فربد کمیسیون را تنها تشکیل می‌داد و بعداً اعضا امضا می‌کردند
* شما در چه کمیسیونی عضویت داشتید؟
جواب به این سوال یکی از مسائل جالب شورا است. تخصص من عُمرانی است ولی عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورا بودم در حالی که پزشک در کمیسیون عُمرانی عضویت داشت.
* شما به این موضوع اعتراض نکردید؟
فایده نداشت. چون اینها از قبل بسته بودند. پنج نفر ائتلاف، شب قبل زمانی که قرار بود در شورا رأی‌گیری شود در یک جلسه مهمانی همه چیز را مشخص می‌کردند و این برای ما واضح بود و از این بابت غصه می‌خوردیم. مهندس عمران را در کمیسیون فرهنگی می‌گذارند و معلم را در کمیسیون عمرانی!
نمونه این کار را در انتخاب شهردار می‌دیدیم. ما برای انتخاب شهردار افراد با سابقه و تجربه‌ای را از تهران و جاهای دیگر می‌آوردیم. ساعت‌ها طرح و برنامه‌های خودش را می‌داد و ما می‌دیدیم این پنج‌نفر توجهی ندارند. ۱۳ نفر آمدند و وقت گذاشتند و صحبت کردند ولی افراد دیگری انتخاب شدند.
ما آدم‌هایی در شورای شهر داریم که خودشان را مطلق می‌دانند. یعنی حاضر نیستند پیشنهاد کسی را گوش کنند. و این مطلق‌گرایی باعث می‌شد اگر فرد قوی می‌آمد در برابرش مقاومت کنند.
* شهردار قوی، باعث افتخار شوراست. چرا باید شورا در برابر افراد قوی که آماده پذیرش مسئولیت شهرداری هستند مقاومت کند؟
اگر شهردار قوی بیاید به صورت قانونی جلوی شورا می‌ایستد و مجموعه شهرداری را به گونه‌ای اداره می‌کند که زیرمجموعه‌اش با شورا ارتباط نداشته باشد. ارتباط شورا با مجموعه‌های شهرداری فسادپذیر است و الان اینگونه است.
شورای شهر با زیرمجموعه ارتباط دارد و روح شهردار خبر ندارد. یکی از دلایلی که شهردار ضعیف می‌شود و نمی‌تواند کار کند این است که معاون برایش تعریف می‌کنند، رئیس اداره تعریف می‌کنند، رئیس سازمان‌های وابسته تعریف می‌کنند و مستقیم با آنها در ارتباط هستند و می‌گویند شما کاری با شهردار ندارید.
* در مجموع عملکرد شهرداری را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
به نظر من در این چهارساله در بعضی زمینه‌ها خیلی موفق بودند و در بعضی زمینه‌ها موفق نبودند. از جمله شهرداری در به کار نگرفتن نیروی جدید موفق عمل کرده است. در چهار سال گذشته نیرویی نتوانست به پیکره شهرداری اضافه شود و علت آن این بود که با پی‌گیریی که کردیم کمیسیون تعدیل تشکیل شد. نماینده استانداری و شورا و شهرداری اعضای این کمیسیون هستند و کسی نتوانست جذب شهرداری شود ولی در این دو سال آخر که در شورا نیستم نمی‌دانم چه اتفاقی خواهد افتاد. آبا به همین سبک و سیاق پیش خواهد رفت یا یک فشردگی نیرویی خواهیم داشت که امیدوارم این اتفاق نیفتد.
* و به نظر شما عمده‌ترین مشکل در ارتباط شورا و شهرداری چیست؟
ـ اول این که شورا برنامه‌ای برای شهرداری نداشت و دوم این که شورا در سیاستگذاری‌ها تابع شهرداری است. و شهرداری در مسائل رابطه‌ای تابع شوراست. مثلاً شهردار می‌گوید هیئت امنا ۵۰۰ قطعه زمین به شهرداری بدهکار است و شورا می‌گوید این خط قرمز است و دنبالش نرو و وقتی شهردار دو دفعه چنین برخوردی از شورا ببیند و تهدید به استیضاح می‌شود نتیجه انفعال شهردار است.
* شما به عنوان عضو شورا پی‌گیری نکردید؟
پی‌گیری کردم و صورتجلسه‌ای مصوب شد ولی فایده ای نداشت. هیچکس جرأت پی‌گیری نداشت. و شورا نمی‌خواست این گونه مسائل مطرح شود و من خودم را در این زمینه ناکام می‌دانم. هرچه پی‌گیری کردم موفق نشدم به این علت که در اقلیت بودم.
در طول چندین سال همواره رئیس و نائب رئیس و منشی‌ها ثابت بودند و این نشان می‌دهد ما تحول نداریم. چرا باید همواره یک نفر رئیس شود. آدم باسوادتر، با انگیزه‌تر و متخصص‌تر هم در شورای شهر بود که شهرداری را بشناسد و وقت بیشتری بگذارد.
بنده به عنوان کسی که در درون شورا بودم اگر احساس می‌کردم این شورا ده درصد برای مردم موفقیت دارد؛ استعفا نمی‌کردم.
* تعامل شورا با مدیران شهری را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
ـ در طول چهار سال که من بودم حتی یک جلسه با آیت‌الله نمازی نداشتیم. نماینده مجلس در طول چهار سال تنها یک دفعه به شورای شهر آمد. این یعنی تعامل؟
* چه کسی نخواسته؟
ـ نه نماینده خواسته نه شورا خواسته نه فرماندار خواسته. اگر همه باهم شدیم می‌توانستیم با هم و یک صدا حرکت کنیم.
* مشکلات شورا و شهرداری را که بررسی می‌کنیم در نهایت به ائتلاف می‌رسیم. افراد این ائتلاف چه کسانی هستند؟
اکثریت شورا چه در شورای دوم چه در شورای سوم، در دست ائتلاف راست سنتی کاشان قرار داشت. آقای فربد، دکتر الماسی، آقای کردمیل، آقای حسینی و آقای هاشمی طاهری که برای مجلس استعفا داد و آقای حسینی‌نژاد. البته آقای حسینی‌نژاد با آن ۵ نفر دیدگاههای متفاوتی داشت. علی‌رغم این که از ائتلاف بالا آمده بود ولی مستقل فکر می‌کرد.
* و در این ائتلاف فربد حرف اول و آخر را می‌زند اگرچه روی تخت بیمارستان
یکی از دلایلی که برای توجیه ریاست فربد می‌گفتند این بود که وقت زیادی صرف شورا می‌کند. در حالی که مشکل شورای شهر کاشان فربد است. چند ماه بیهوش بوده و در آی سی یو بود ولی دوستانش جرأت نمی‌کنند وی را عوض کنند و این خیلی بد است. ما نماینده مردم هستیم. نماینده شخص که نیستیم.
آقای ظهیری که عضو علی‌البدل بود و بعد از استعفای من وارد شورا شد می‌گفت من پزشک هستم و تشخیص من این است که آقای فربد با توجه به بیماری که دارد به درد ریاست شورا نمی‌خورد و عده‌ای دیگر می‌گویند نه. اگر بفهمد که از ریاست شورا کنار گذاشته شده سکته می‌کند و کاشان با این تفکر، صد سال دیگر نیز نمی‌تواند استان شود. اینها نوشته شود و اشکالی ندارد. مردم باید بفهمند چه شورایی انتخاب کرده‌اند.
اعضای شورا باید به خاطر صلاح مردم و شهر و جامعه به آقای فربد بگویند ما فکر می‌کنیم با توجه به این که مریض و بیمار هستید و نیاز به استراحت دارید، فلانی که از شما جوان‌تر است و وقت دارد و انرژی بیشتری دارد به عنوان رئیس انتخاب کنیم.
فربد هفتاد درصد جلسه‌های شورا خواب است. اینجوری شأنیت شورای شهر پایین می‌آید. من با بیست سال پیش فرق دارم. بیست سال پیش اگر صبح تا شب رانندگی می‌کردم خوابم نمی‌گرفت ولی الان اگر سه ساعت رانندگی کنم یک ساعت خواب نیاز دارم و باید بپذیرم. جلسه‌ای می‌رویم و پنجاه نفر از جاهای مختلف کشور دعوت شدهاند نماینده مردم در جلسه خواب است. و این خوب نیست.
* در حال حاضر وضعیت شورا را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
ـ همه منتظر هستند عمر این شورا تمام بشود. خود شورا هم منتظر است عمرش تمام شود. جالب است. خود شورا روزمرگی طی می‌کند که عمرش تمام شود وگرنه بیایند بگویند امسال سال جدید است و ما این برنامه‌ها را تعریف کرده‌ایم. و مردم بدانند در شهر قرار است چه اتفاقی بیفتد. مگر وظیفه شورا غیر از این است.
* راه برون رفت از این وضعیت را چگونه می‌دانید؟
ـ امیدوارم مردم افراد توانمند و قوی و کارآمد را برای عضویت در شورا انتخاب کنند تا شوراها پروبال بیشتری بگیرد و دولت حس کند شوراها می‌توانند کارهای خوبی انجام بدهند و سیطره حاکمیتی خود را بر سر شهرها کمتر کند.
* به نظر شما برای انتخاب افراد قوی و توانمند چه خصوصیاتی می‌بایست مدنظر قرار گیرد؟
ـ به نظر من باید کسانی وارد این عرصه شوند که حداقل در یکی از چهار تخصص؛ عمرانی، فرهنگی اجتماعی، بهداشتی، مالی و بودجه‌نویسی تبحر داشته باشند. یعنی این چهار تخصص ارکان یک شورای قوی را تشکیل می‌دهد. اگر کسی با غیر از این چهار تخصص بیاید غیر از این که وقت خودش را صرف کرده و فایده‌ای برای مردم نداشته است چیز دیگری در بر ندارد.
* به نظر می‌رسد برای ورود افراد متخصص به این عرصه دو مشکل وجود دارد. نخست این که بستر برای کار جمعی فراهم نیست و دوم بحث اقتصادی موضوع است. در قبال وقتی که افراد می‌گذارند و هزینه‌ای که بر آنها تحمیل می‌شود چه بهایی پرداخت می‌شود؟
ـ طبیعی است این میدان جولانگاه افراد بزرگی است که بزرگ فکر می‌کنند و درد و دغدغه‌های اجتماعی دارند و البته کار آسانی نیست اما در ارتباط با مسائل اقتصادی این کار بی‌اجر و مزد نیست. در حال حاضر هر عضو شورای شهر کاشان ماهانه یک میلیون و ۲۰۰ هزارتومان حق جلسه می‌گیرند. در چهار جلسه رسمی شرکت می‌کنند. شنبه‌ها از ساعت ۸ تا ۱۲ و هفته‌ای یک روز یا در یکی از کمیسیون‌ها حاضر می‌شوند.
قانون اجازه داده است برای اعضای شورای شهر حق جلسه یک شصتم حقوق شهردار تعریف شود. یعنی اگر شهردار یک میلیون و ۲۰۰ هزارتومان حقوق می‌گیرد به ازای هرجلسه ۲۰هزارتومان می‌شود و با ۶۰ ساعتی که شورای شهر برای خودشان منظور می‌کند مبلغی بالغ بر یک میلیون و ۲۰۰ هزارتومان می‌شود.
حق جلسه در کمیسیون ماده ۱۰۰ و کمیسیون بازرگانی و کمیسیون دارایی و بعضاً در کمیسیون تخصصی ماده ۷۷ که اعضا وارد می‌شوند جداست. بنابراین امسال با توجه به بودجه شهرداری حق جلسه اعضای شورای شهر ۵ / ۱ تا ۲ میلیون تومان پیش‌بینی می‌شود و می‌توان تا سقف ۲ میلیون تومان در نظر گرفت.
من از همه کسانی که واقعاً در این شهر در موارد اقتصادی، بهداشتی، عمرانی و اجتماعی صاحب نظر هستند تقاضا می‌کنم بیایند و وارد عرصه رقابت بشوند و کارها و برنامه‌هایشان را برای مردم بگویند تا انشاءالله قدمی در جهت پیشرفت و آبادانی شهر و منطقه برداشته شود.
ماهنامه بهشت پنهان
فروردین 1391
