اقتصاد، صنعت، فرهنگ، اجتماع، سیاست و... حوزه هایی که هرکدام برای خودشان سازی می زنند. و این ساز هماهنگ نیست. متولیان هربخش نظرات خود را مهم تر از دیگری می داند. و آن را برای دیگربخش ها حجت بر می شمارد.
مردم و مسئولین رابطه ای تعریف شده و مناسبی ندارند. و بر روابط مسئولین در رده های مختلف ارتباط سیستماتیک حاکم نیست. کسی که در این سیستم مسئولیتی قبول می کند یا دیوانه است و یا دلسوز و من چیزی خارج از آن نمی بینم. و هر دو قابل ترحم و دستگیری و البته همه در توهم بهترین رئیس، دست و پا می زنند و خود را صاحب مملکت می دانند.
روزمرگی شدیدی بر کار حاکم است. کار بر دو بخش است یا دولتی است و یا خصوصی و من تاکنون متوجه نشده ام چرا بخشی از مردم باید کار و حقوق و بازنشستگی تضمین شده داشته باشند.
در این فضا ارزش های اخلاق معانی جدیدی پیدا کرده است و این مورد نیز برای من قابل فهم نیست. کسی قابل احترام می شود که مراحل خوار شدن را تا انتها رفته باشد و برای کسی هزینه صورت می گیرد که دیگر نیاز ندارد. تا شخصیت انسانها خرد نشود ریالی هزینه نمی شود.
و علم
به خروجی آن تعریف نمی شود. به مجموعه ای از نمره ها و مدرک.
شک ندارم
این فضا برای همه غیرقابل قبول است ولی باز چشم و گوش بسته در حال دویدن در راهی نادرست و هدفی نادرست تر هستیم و در این مسیر در له کردن همدیگر کورس گذاشته ایم یا آگاهانه و یا از روی ناآگاهی
و همه اینها
یک شبه قابل اصلاح نیست. کمی به هم نزدیک شویم. کمی بخش های مختلف جامعه را به هم نزدیک کنیم. کمی صبر و کمی تحمل
سلام.اینهم از مواهب حکومت غیر دموکراتیک است.عدم نظارت مردم بر سرمایه های شان
عمل!
تو این کشور همه بلدند تا فیها خالدون مسائل را تشریح کنند...سمینار برپاکنند...چند روز کاری را به نخبه هایی که خودشان تعیین میکنند اختصاص دهند...(همه تعاریف را به نفع خود عوض کنند)...و...
اما در عمل{آیکن تر زدن!!!}
سلام دوست عزیز
با ما در میزگرد همراه می شوی ؟