«محمود اشرفی شهردار برزک اهل باج دادن نیست.» این حرف را زمانی زد که برای تعامل مطبوعاتی نزد ایشان رفتم. و عبارت فوق را با مثالی تکمیل کرد.
«بهشت پنهانی را در جلسه مطبوعاتی ها دعوت نکردم چون نگران بودم تا حرف هایم را به گونه ای دیگر انعکاس بدهند»
این حرف را زمانی زد که جلسه مطبوعاتی گرفت و خبرنگار بهشت پنهان را به آن دعوت نکرد.
«باید سابقه مثبت از بهشت پنهان ببینم تا به همکاری برسم»
این حرف را زمانی زد که علاقمند بودیم تا فعالیت هایش را انعکاس بدهیم.
و بسیار حرف هایی از این دست
«....»
این روزها حرف و حدیث راجع به محمود اشرفی و محمد عسلی در برزک زیاد شده است. عده ای طومار دست گرفته اند و طرفداریشان را از اشرفی با جمع کردن امضا از عامه نشان می دهند و تعدادی از اعضای شورا در حال دفاع کردن از عملکرد خود در ارتباط با ایشان هستند.
عملکرد اشرفی چگونه بوده است؟
عملکرد شورا چگونه بوده است؟
عسلی مزیت اطلاع رسانی را یک بار تجربه کرده است. و اشرفی نیز، ولی از نقطه مقابل
هرچند بهشت پنهان ۱۷ ماهگی خود را پشت سرگذاشته است و در حال گذار از دوران نوزادی خود می باشد ولی اشرفی مواضع ماههای قبل را تکرار می کند
یاد ماههای آخر دوران محمدی شهردار برزک افتادم. یکی از کارمندان شهرداری طوماری را دست گرفته بود و در طرفداری محمدی امضا جمع می کرد. به من رسید و گفت عملکرد ایشان را تایید می کنی و من که تازه ساکن برزک شده بودم گفتم بله و امضا کردم. طومار پر شده بود از امضا حتی امضایی بیش از تعداد مردم ساکن در برزک
فردای آن روز محمدی استعفا داد و رفت.
هیچ علاقمند نیستم چنین وضعیتی در ارتباط با اشرفی تکرار شود. ولی وای به روزی که شوراییان خواسته باشند تمام کار نکرده در دوران مسئولیت خود را یک شبه انجام بدهند و شهردار دل خوش دارد به به به و چه چه اطرافیان و طومارهای امضا شده و به هوش و فراست خود بنازد.
هر چند شهرداری برزک برای محمود اشرفی آش دهن سوزی نیست و همانطور که محمدی بعد رفتن از برزک پست بهتری در شهرداری تهران به خود اختصاص داد ولی امر خوشایندی برای مردم و شهردار نیست که یک دوره اینگونه به اتمام رسد با جنجال و ناراحتی و آشوب
سلام.من البته هیچیک از مسئولین شهری شهرهای همجوار کاشان را نمی شناسم.ولی جالب است بدانند و بدانیم که هر مسولی که اهل باج دادن نباشد یک از علائم آن تعامل سازنده با ارباب جراید است.کسی که چیزکی برای مخفی کردن ندارد از چیزهای اهالی قلم هیچ هراسی به خود راه نمی دهد.اصولا یکی از نشانه های تمدن معاصر اینست که ارباب صندلی نمی توانند ارباب جراید و قلم وخبر رسانی را از خود دور کنند .اینکه حضرت ایشان فرموده اند «بهشت پنهان»یها را راه ندادم یعنی ۱-چیزکی برای مخفی کردن از مردم که مطبوعات نمایندگان نخبه آنها هستند دارد و ۲ - درکشوری زندگی می کنیم که از تمدن فقط یخچال و موبایل و ..... را دیده اند ودیگر لوازم و نشانه هایش را قبول ندارند.اما متذکر می شود در آینده ای نزدیک آنانکه می خواهند ناشیانه در مقابل چرخ سهمگین تکنیک و مدرنیسم بایستند محکوم به له شدند .مگر آنکه ساز وکا ر همراهی را یاد بگیرندآقای رفیعی باور کنید وبلاگتان پر بار تر از مطبوعه بهشت پنهان میشود کم کم موفق باشید و برقرار و سبز.یاحق
سلام
ما در کشوری زندگی می کنیم که همه از روی دلسوزی کار می کنند. فاکتور دلسوزی در همه هست ولی آنچه نیست فرهنگ کار جمعی و استفاده از قابلیت های متفاوت در جهت اهداف مشترک و...
و این هم نیاز به صبر وحوصله دارد. نیاز به تلاش و کوشش جمعی دارد. نیاز به مطالعه دارد. نیاز به تعامل دارد.
و من سعی می کنم صبر کنم و تلاش کنیم در حد توان قدمی در جهت وطنم بردارم
از لطف شما نسبت به خودم و وبلاگم متشکرم
سلام
میزبا ن شما هستیم
مانا وسبز باشید
ه....یییییییی(آه از روی تاسف!)