این هفته به من خیلی سخت گذشت. تصمیم ندارم جزئیات و علل آن را بگویم. از خوبی ها بگوییم و بنویسیم به مراتب بهتر است تا از اشکال ها و ایراد ها
دائم در حال تاسف خوردن بودم.
یکی از مشکل های نهادینه شده در وجود تک تک ماها کمبود های شخصیتی است. شاید به همین خاطر بود که رشته های دانشگاهی را زیاد کردند و با خود گفتند به هر ایرانی یک لیسانس یا مهندسی یا دکترا می دهیم تا این خلاء رفع شود چیزهای دیگه ندادیم مهم نیست ولی کمبودها درونی بد دردی است.
ولی فکر می کنم حل نشد که نشد بدتر هم شد. این هم جزء آن چیزهایی است که علت آن را نمی دانم.
بگذریم
می خواهم سری به برزک بزنم چرا که آقای محمود اشرفی گفت گه گاه سری به فریاد می زنم. البته با توجه به این که یکی از راه های آمدن به مطلب تایپ « محمود اشرفی » در گوگل ذکر کردند از این رو چند بار در این متن نام ایشان را نوشتم تا مطلبم زودتر به چشم ایشان بیاد.
در آخرین ملاقاتی که با ایشان داشتم به دو موضوع اشاره ای کردم. نخست آن که به ایشان گفتم من کار ندارم که عملکرد ایشان از دید من درست است یا خیر ولی همین که یک انسان از صبح تا شب در سازمانی مانند شهرداری کار می کند و عرق می ریزد برای من با ارزش و قابل احترام است
و دوم آن که من ایشان را محمود اشرفی نمی دانم یک شخص حقیقی نمی بینم (هرچند شخص ایشان نیز برای من قابل احترام هستند) بلکه من ایشان را شهردار برزک می دانم.
اما حرف این متن چیست؟
هر شخصیت حقوقی در هر منطقه ای که کار می کند وظیفه دارد تا از تمام نیروهای آن شهر و پتانسیل های منطقه جهت پیشرفت آن منطقه استفاده کند
در هر شهری مردم در گروه های مختلفی تقسیم می شوند
1- مردم عامه
2- مسئولین
3- امام جمعه (خصوص ایشان را ازمسئولین جدا کردم به جهت عمق تاثیر گذاری ایشان در امور جامعه)
4- تحصیل کردگان
5- سرمایه داران
6- سرمایه گذاران
7- مردم عوارض بده
8- مردم عوارش نده (بی بضاعت)
9- مزیت ها نسبی منطقه (این بدان معنی است که هر منطقه ای متناسب با شرایط دارای خصوصیات ویژه می باشد که با دست گذاشتن روی آن می توان منافعی بیشتری را کسب کرد.)
10- سرمایه گذاران خارجی
11- ...
یک شخصیت حقوقی در هر جایگاهی وظیفه دارد تا این ها را در جهت رفع نیازها و حل مشکلات باهم متحد کند. برای همه این بندها احترام قائل شود و به گونه ای با این افراد رفتار کند که احساس تحقیر شدن نکنند.
سوال من از مسئولین محلی بخشدار و رئیس شورا و امام جمعه و خصوص شهردار (به جهت این که که دستشان بازتر از مسئولین دیگر است) این است که آیا این گونه بوده اند؟
اما
موضوعی که برای من دیده می شود آن است که شهردار تلاش می کند که بگوید «من» فرد فعالی هستم و «من» پول بیشتری را جذب کردم و «من» پروژه های زیادی را انجام دادم و در نهایت هم خواهد گفت برای «من» برزک کوچک است و می توانم درجاهای بزرگ تر موثر باشم.
و البته
ایشان را تحسین می کنم و انتظار ندارم چیزی از ایشان بخواهم که فراتر از فرهنگ اداری موجود است ولی سوال خود را تکرار میکنم
چه میزان در جهت جمع کردن همه قابلیت های در کنار همدیگر جهت رفع مشکلات قدم برداشتید؟
خوشحال خواهم شد که بحث را در یک وبلاگ مشترک ادامه دهیم
موافقم
سعی خودم را می کنم
سلام روئیت شد از ده بند اشاره شده شش بند انجام گردیده اما زمینه مناسب با توجه به عدم زیر ساختها انجام نگردیده امید است پیشنهاد شما شهروند محترم نیز اجرایی گردد.
با سلام و احترام
گویا آقای محمود اشرفی این جواب را گذاشته اند.
متشکرم
برای ایشان آرزوی موفقیت می کنم.
رفیعی