فرهنگ انتظار
امر بر ما مشتبه شده است
آدم وقتی منتظر کسی یا چیزی هست؛ انتظار در حالات و رفتار وی هویداست. رنگ رخساره، التهاب وجود، آهنگ صدا و شعاع نگاه همه جار می زند که چیزی می خواهد ، در انتظار کسی هست و شرایط موجود ، جور دلش نیست. مثل سیر و سرکه می جوشد و می خروشد ، لحظه ای آرام و قرار ندارد. فکرش هزار راه می رود و بر می گردد. خواب به چشم نمی آید و زمین و زمان را بر هم می بافد تا مقصود را دریابد. هر چه نگاه می کند آن می بیند که می خواهد، هرچه می خواند آن می خواند که می خواهد. هرچه می گوید آن می گوید که می خواهد و دنیا را آن گونه تفسیر و توضیح می دهد که آن دست یافتنی شود ولی آیا این روزها و برای من و شما اندکی «انتظار» در انبوه حوائج و درخواست های ریز و درشت ما جایی باز کرده است؟
چگونه ممکن است منتظر باشیم و آسیب های گوناگون، ما را و جامعه ما را و شهر ما را احاطه کرده باشد. قطع و یقین منتظران واقعی انسان های بی تفاوت نیستند. انسان های خود مشغول و منفعل نیستد. انسان های بی توجه به حق و باطل نیستند. انسان های ظاهر نما و ظاهر فریب نیستند.
نیمه شعبان روز مقدسی است. روح افزای فرهنگ انتظار است. فرهنگی که ظهور منجی عالم بشریت را مژده داده و مجاهدت در راه گسترش عدالت را جان تازه ای می بخشد ولی این روزها امر بر ما مشتبه شده است نیمه شعبان با جشن و خیابان گردی و آذین بندی و پختن آش رشته و توزیع نقل و نبات مترادف گردیده است و بس.
برای توضیح بیشتر از کلام حضرت آیت الله نمازی امام جمعه محترم کاشان کمک می گیرم . ایشان در این خصوص مطالبی در خطبه های نماز جمعه عنوان نمودند. «به برادران و خواهران توصیه میکنم شب نیمه شعبان را به گشت و گذار در خیابانها صرف نکنند. چراغانی و تولید مجسمه و نقاشی سرگرمی کاذب است. متأسفانه این کارها در بعضی از شهرها و در سطح خیابانها انجام میشود که به هیچ دردی نمیخورد. نباید وقتمان را بیهوده تلف کنیم . امام علیهالسلام فرمود شب نیمه شعبان بعد از شب قدر از بهترین شبهای سال است و شایسته است تا با احیا سپری شود. در سحرگاه چنین شبی در سال 255 قمری بقیهالله اعظم قدم پا به عرصه گیتی نهاد و عالم هستی را به نور جلال و جمالش منور ساخت و یکی از اعمال شب و روز نیمه شعبان زیارت امام حسین علیه السلام است. نماز جمعه 2 تیرماه 1391»