در جمع دوستان محله کارگاه

حضور در جمع تعدادی از جوانان محله کارگاه دیشب در طبقه سوم حسینیه مسجد امام حسین برایم بسیار باارزش بود. جمعی که با پایمردی مصطفی نعیمی و سلمان هوشیار و دیگر دوستان و مساعدت آقای محسن مجیدی زاده در یک اقدام یک ماهه شکل گرفت و قرار شد با قوت و انرژی بیشتر ادامه پیدا کند.
صحبت های مختلفی مطرح شد. مصطفی نعیمی از بهسازی و استفاده از اماکن قدیمی، شناسایی عمده فروشان و ارتباط با آنها جهت ارائه محصولات برزک، تأسیس صندوق قرض الحسنه و شناسایی نخبگان و تقدیر از آنها گفت.
خانم یوسفی در رابطه با راه اندازی کارگاهی جهت فرآوری محصولات کشاورزی صحبت کرد و مهندس مصلایی به واکاوی آسیب های فراروی پیشرفت برزک پرداخت. وحید ترابی به اعتمادسازی عمومی اشاره کرده و تأکید بر آن داشت که بدون همکاری و همیاری مردمی کاری از پیش نمی رود.
خانم شاهمیری گفت: باید از کارهای کوچک و مشخص شروع کنیم و به مرور قدم های بزرگ تری برداریم.
خانم معصومه شائمی بر مطالعه همه جانبه طرح های پیشنهادی تأکید کرد و گفت: طرحی موفق است که مردم به آن احساس نیاز داشته و برای آنها اطلاع رسانی و آگاهی بخشی مناسبی صورت گیرد.
مجتبی غلامی تقسیم کار و پیگیری را مهم ترین مولفه های اجرایی شدن هر طرح دانست و سلمان هوشیار بر تعریف ساختار برای محقق شدن طرح های پیشنهادی تأکید کرد و اقتصادی بودن طرح های را با اهمیت دانست.
آقای ترابی برگزاری چنین جلساتی را با اهمیت توصیف کرد و خواهان استمرار تا حصول نتیجه شد.
تأکید اینجانب آن بود که نیازها را بشناسیم، اولویت بندی کرده و برای رفع آن راهکار پیشنهاد بدهیم آنگاه با تعریف ساز و کار مناسب و تقسیم کار و با پیگیری شایسته در محقق شدن هر طرح و ایده همت کنیم.
از دوستان درخواست کردم رویکردمان را نسبت به فرهیختگان برزکی از «درخواست کمک» به «ارائه خدمات» تغییر دهیم. چرا که چنانچه رفت و آمد آنان به برزک تسهیل گردد و محل زندگی مناسبی برای آنان مهیا شود؛ وجودشان در برزک به خودی خود منشأ خیر و برکت خواهد بود.
اکثریت دوستان توافق کردند که برگزاری جلسات در روز تعطیل استمرار یابد و در جلسه بعدی نیازها اساسی محله کارگاه و همچنین برزک شناسیایی و طرح های پیشنهادی ارائه گردد.