اما و اگرهای بودجه 95 شورای اسلامی برزک
بالاخره با پیگیری بسیار بودجه سال 95 شورای برزک نوشته شد. برخی از دوستان، اعتقادی به تدوین دفترچه بودجه شورا ندارند. همان گونه که در سال های متمادی دوره های قبل چیزی به نام دفترچه بودجه نوشته نشد و آب از آب تکان نخورد. شورای اسلامی یک نهاد قانونی کشور است و موظف به پیروی از شرح وظایف و قوانین می باشد ولی گویا برزک برای خودش قانون جدا دارد و از آن تبعیت می کند. وقتی معضلات و مشکلات برزک ، شورا و شهرداری را آسیب شناسی می کنیم یکی از جدی ترین آن بی توجهی به اصول کارشناسی و تخطی از قوانین است. علاوه بر اینها شفافیت در مسائل مالی بسیاری از مسائل را روشن می کند
بودجه تحقق یافته شورای اسلامی برزک در سال 94 مبلغ 7 میلیون و صد هزارتومان است. این بدان معنی است که شهرداری برای کلیه پیگیری ها و هزینه های انجام شده توسط اعضای شورا در طول یک سال تنها این مبلغ را هزینه کرده است. که بخشی از آن نیز کمک به مجموعه های فرهنگی است.
بارها عرض کرده ام کسی که پا به میدان شورا می گذارد آن هم در شهرهای کوچک مثل برزک به دنبال منافع شخصی نیست ولی آیا عضو شورا برای پیگیری هایی که انجام می دهد روزها و هفته ها وقت می گذارد به اصفهان و تهران می رود و ساعت های با مردم و مسئولین جلسه می گذارد و کارها و امور را پیگیری می کند آیا نباید در قبال حتی هزینه هایی که به صورت شخصی پرداخت کرده است؛ آن را از شورا و شهرداری دریافت نماید؟
آنچه در شوراهای دیگر شهرها به چشم می آید آن است که اعضای شورای اسلامی طبق قانون از حقوق و مزایا برخوردار هستند. بعضی اعضا از طریق رانت هایی که از طریق شورا و شهرداری به دست می آورند به منافعی دست پیدا می کنند و برخی از منافع غیرمستقیم این جایگاه بهره مند می شوند ولی اگر کسی اهل منافع و رانت و از این جور چیزها نباشد و به دنبال خدمت باشد و شورا و شهرداری حداقل های مالی مورد نیاز برای پیگیری این عضو شورا را تأمین نکند آن موقع چه باید کرد؟
گاهی این شائبه قوت می گیرد که بعضی از عزیزان در شهرداری های دیگر شهرها و برخی اعضای شورا در دیگر شوراهای شهرستان سعی می کنند فضای را به لحاظ مادی و معنوی آنچنان بر اعضای فعال تنگ نمایند تا میدان را برای جولان دیگران ترک گفته و فضا را برای یکه تازی آنان باز نماید. دود آتش خاموش چنین اقداماتی به طور مستقیم به چشم مردمانی خواهد رفت که نجیبانه در انتظار بهبود اوضاع می باشند.
شورا برای این که بتواند موفق عمل کند نیازمند افرادی دلسوز و کارآشنا است. افرادی فرهیخته و اندیشمند که با بلند نظری وقت خود را به تحقیق و پژوهش اختصاص دهند. تصمیم گیری در حوزه شهری باید از قوت کارشناسی و تخصصی برخوردار باشد. نمی توان تصمیم های کلیدی یک شهر را با پر و پوچ و یا شیر و خط انجام داد. باید مطالعه کرد، تحقیق کرد، بررسی کرد ، با افراد کاربلد ارتباط گرفت ، قوانین را زیر و رو کرد و در نهایت موضوعی را پخته نموده تا تصمیم کارشناسی از دل آن بیرون بیاید و همه اینها مستلزم بستری از آرامش و احترام متقابل است. نیازمند همراهی همه مردم است. نیازمند هزینه و سرمایه گذاری است. نیازمند نظرهای بلند است و نتیجه همه اینها ، پختگی طرح ها ، درآمد زایی شهرداری ها و شکوفایی و پیشرفت شهر و ارتقاء خدمات رسانی به مردم می باشد.
این بدان معنی است که برای تصمیم های مهم باید پول خرج کرد و از دل تصمیم های مهم پول و منافع در می آید ولی اکنون قضیه عکس این است. برای تصمیم های کلان یک شهر هزینه نمی کنیم ، به فکر خود صرفه جویی می کنیم ، تصمیم ها و اقدامات غیر کارشناسی گرفته می شود و نه تنها مشکلی از مشکل شهر حل نمی کند بلکه هزینه ای بر دیگر هزینه ها تحمیل می گردد که نمونه آن معضل 150 زمین واگذاری شهرداری برزک است که چالش بزرگی بین مردم ، شهرداری و راه و شهرسازی ایجاد نموده است که در فرصت های بعدی مفصل به آن خواهم پرداخت.
برخی از اعضای شورا وقتی شرایط را برای کار و کوشش مساعد نمی بینند جان نکنده را در تن محترم شمرده و به حفظ پرستیژ شورایی اکتفا می نمایند. تنها اشکالی که باقی است حضور در منظر عموم است که آن هم در مجالس ختم و هفت و جشن متجلی می گردد. این روزها هم که به برکت شبکه های اجتماعی با اظهار نظرها عالمانه بیش از گذشته رخ می نماید. و یا فراتر از آن با ریش سفیدی در خرده کارهای عمومی نهایت شوراگری خود را به اثبات می رسانیم.
اکنون بودجه پیشنهادی سال 95 شورای اسلامی برزک به مبلغ 40 میلیون تومان مصوب و به فرمانداری و استانداری ارسال گردید. بودجه به گونه ای تدوین شده است که برای پیگیری امور و تحقیق و پژوهش و توجه به دغدغه های کارشناسی امور قائل به اعتبار است ولی آیا عزیزان همراه و شهرداری محترم نیز نسبت به تحقق آن اهتمام خواهد نمود؟
در هر صورت حدود سه سال عمر شورا با هر شرایطی گذشت. توفیق اگر قابل خدمت باشیم بزرگ ترین ره آورد این سفر سخت و سنگین است. همه ی تلاش خود را به کار گرفتیم ولی با این وجود کار کرده ای و قابل ارائه ای در کارنامه عمل نداریم ، آنچه هست همه کوتاهی و قصور است. به هر تقدیر با همه ی ناقابلی با نیت صادقانه و خالصانه پا به این میدان پرفراز و نشیب گذاشته ایم . به خدا امید داریم که مردم و همشهریان گرانقدر کوتاهی ها را به بزرگی خود بر ما ببخشایند.