گفت و گو

روزنامه نگار

گفت و گو

روزنامه نگار

تلخ و شیرین انتخابات کاشان

تلخ و شیرین انتخابات کاشان

«شیرینی» آن هم نزدیک عید بهترین تجویز برای شیرین کردن «کام» اعضای گروه است. گروه «پرسش از عملکرد مسئولین». خرید شیرینی برای گروه ، کاری کم هزینه و پسندیده است. به خصوص وقتی صحبت برنده های بازی فوتبال و والیبال و نمی دانم شاید بازی انتخابات در میان باشد. بالاخره بازی برد و باخت دارد. بازنده و برنده دارد و طبق قانون و قاعده، همه باید تابع نظر داور باشیم و برای برنده، شیرینی توزیع کنیم. البته  بعضی وقت ها بازی و رقابت به خودی خود کام ها را شیرین می کند و برخی اوقات چاره ای نیست جز این که به جعبه شیرینی اکتفا کنیم.

طبق قانون افرادی برای برای بازی ثبت نام می کنند. صلاحیت آنان در هیئت اجرایی و نظارت و شورای نگهبان بررسی و به مردم اعلام می گردد. کاندیدا در مهلت قانونی تبلیغات می کنند. مردم روز رأی گیری به صندوق های آراء مراجعه نموده و بعد از آن برنده ی بازی مشخص می شود.

همه ی ما تابع قانون هستیم ولی باور داریم که بعضی چیزها به جای این که از مغز دستور بگیرد تابع قلب است. مثل کام آدم ها. شیرینی یا تلخی «کام» بیشتر تابع احساس آدم هاست. باید به خودی خود شیرین شود و البته همانطور که گفتم اگر خواسته باشیم زورکی شیرینش کنیم باید به جعبه شیرینی متوسل شویم که آن هم بالاخره برای خودش راه چاره ای است.

عضو اثرگذار به بازی نمی رسد. به اعتقاد خودش آن هم از تریبون رسمی مجلس شورای اسلامی مدعی است «اگر آمده بود، برنده بازی انتخابات کاشان بود». ادعای کمی نیست. همچنین می گوید: «برای من پرونده سازی کرده اند». تأکید می کنم؛ من نمی گویم. خودش می گوید. من با سطح گسترده ای از مردم ارتباط ندارم ولی« این برنده مدعی» در بین دوستان دور و اطراف از محبوبیت ویژه ای برخوردار است. می گویند: «اگرچه کاری نکرده است ولی با اخلاق است». خودش می گوید «اگر گناهی کرده ام علناً به مردم بگویید». ولی هنوز چیزی اعلام نشده است.  و تا زمانی که علل این جاگذاشته شدن از صحنه بازی اعلام نشود باید به جعبه شیرینی متوسل شد و قیافه آدم های حق به جانب نگیریم.

برای دیگر رقیب انتخاباتی هم آشی پخته می شود که روی آن یک وجب روغن است. علی القاعده هر کاندیدا باید برنامه های خودش را تبلیغ کند. ولی تیم رسانه ای و موفق «برنده قانونی بازی انتخابات» هم زحمت کاندیدای خود را کشید و هم رقیب را. نقاط قوت کاندیدا خودی و نقاط ضعف رقیب به صورت حرفه ای اطلاع رسانی شد. برخی معتقدند این اقدام مصداق تخریب رقیب است ولی خودشان می گویند برای روشنگری کرده اند.

موضوع بعدی که در مرور پیام های امروز گروه بیشتر به چشم می آید؛ دم زدن بی امان از قانون و رأی اکثریت و از این چیزها است. قانون مثل ناهار و شام نیست که یکی گوشت لوبیا و قورمه سبزی و کشک بادمجان بخواهد و دیگری جوجه و برگ و از این چیزها. قانون سلیقه من و تو نیست که یک جا باشد یک جا نباشد . مثلاً قانون در تهران بد است و در کاشان خوب است . برای من و تو باشد برای دیگران نباشد . برای موضوع مورد علاقه من باشد برای موضوع مورد علاقه دیگران نباشد. قانون همه جا قانون است. سلیقه بردار نیست.

 مثلاً جایگاه شوراهایی که در انتخابات های مختلف وارد می شوند و نماینده معرفی می کنند، آیا قانونی است؟ آیا هزینه کردن از جایگاه نماینده ولی فقیه و امام جمعه برای انتخابات قانونی است؟ آیا اعضای شورای اسلامی شهر و روستا می توانند در انتخابات موضع گیری نمایند؟ آیا قول و وعده و وعید از طرف شهرداری مثل آسفالت کردن برای یک تبلیغات یک کاندیدا قانونی است؟ و خیلی چیزهای دیگر که تصمیم ندارم در این مجال به آن بپردازم.

بعضی وقت ها اختلاف ناچیز در یک بازی برابر، کام همه را شیرین می کند و گاهی وقت ها اختلاف زیاد در یک بازی که حواشی زیادی بر آن متصور است نمی تواند شیرین کننده کام ها باشد. البته اعتراف می کنم طبق قانون باید کام ما شیرین باشد ولی چکار کنیم که هر چه دهانمان را مزه مزه می کنیم شیرینی حس نمی شود.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد